"दुसरे शहर तो तुम आओगे नहीं कभी" यूँ ही कह दिया उन्होने. अब कैसे बताऊँ, ये शहर भी तो मेरा नहीं. और फिर, मेरा अपना शहर कौनसा है, ये ढूँढना अब मुमकीन नहीं... ~ © Manish Hatwalne (30-April-2022)
Title borrowed from Lord Merlynn’s You can never go home again, since it goes quite well with this short verse.
शेंदूर दगडांचा उतरला तरीही, गुलाल भक्तीचा उधळत राही धुरळ्यात काही उमजत नाही, पावलांवर पाऊल पडत राही झापडे काढली डोळ्यांची तरीही उजेडाला डोळे हे सरावत नाही रक्त सांडले कळपात तरीही मेंढरे लांडग्याला ओळखत नाही पाणी डोळ्यातले रोखले तरीही लेखणीतून मग ते झरत राही ~ मनिष
© Manish Hatwalne (21-March-2022)
तर मित्रों, आलाय शनिवार-रविवार
फक्त essentials ची दुकानं उघडणार
मॅक्डोनाल्ड्स, डॉमिनोज् पण उघडे राहणार
WfH वाले मस्त बर्गर-पिझ्झा खाणार
हार्डवेअरची टपरी मात्र बंद राहणार
खोलीतला नळ दुरुस्त नाय होणार
आपल्यासाठी essential काय,
हे मात्र तो सायेब ठरवणार.
आपले रोजगार हिरावले जाणार
कित्येकांचे शटर डाऊन होणार
रोजच्या खाण्याचेही वांदे होणार
काही अभागी मरण कवटाळणार
त्यांची संपत्ती, गुर्मी वाढत राहणार
आपला संयम, पैसा संपत जाणार
पण economy ला प्रॉब्लेम नाय,
हे मात्र तो सायेब ठरवणार.
आपले आप्त आपण गमावणार
चितेमागून चिता जळत राहणार
पण fatality rate फार नाय,
हे मात्र तो सायेब ठरवणार.
कुठवर हे सारे सहन करणार?
मुके-बिचारे बनून हाकले जाणार?
प्रेताच्या टाळुवरचं लोणी खातात,
त्यांना धडा कधी शिकवणार?
~ © मनिष/Manish (3/7/21 – 16/7/21)
Revised some of the lines, and added the images that I’ve been noticing during the lockdown. The images that impelled me to write this. The cynicism and harsh words are indicative of the deep disturbance…. 😦
Featured image: From India.com, using here with gratitude. Other images are mostly clicked by me, or taken from twitter where the original photographer is unknown.
Ramblings & reflections 